به گزارش ایرنا، علی امیریان در بیست و ششمین دوره مسابقات دوومیدانی قهرمانی آسیا (۲۰۲۵ کره جنوبی)، در رقابتی دیدنی با برترین‌های ۸۰۰ متر آسیا، با ثبت زمان۱.۴۴.۹۷ دقیقه به عنوان نایب قهرمانی رسید.
مشروح گفت‌وگوی ایرنا با دونده نقره ای ایران را در زیر می‌خوانیم:
از چه زمانی وارد دوومیدانی شدی؟
در مدرسه اعلام کردند که مسابقات دوومیدانی است و من هم از ۱۳ سالگی فعالیتم را در این زمینه شروع کردم و هر روز از روستا تا شهر پیاده می‌رفتم.
ساکن کدام روستا بودی؟
بم پور و برای تمرین از روستا به سمت ایرانشهر در سیستان و بلوچستان می‌رفتم.
برادرت دونده است و از او کمک می‌گرفتی؟
امید دونده است و مشوق من بود و با او این مسیر را ادامه دادم. یکی از عوامل موفقیتم برادرم است.
چند کیلومتر پیاده‌روی می‌کردی؟
پنج کیلومتر از روستا تا شهر پیاده می‌رفتیم. نرم می‌دویدیم و ۲۰ دقیقه این مسیر طول می‌کشید. پیست هم نداشتیم و در ماسه‌ها و خاک تمرین می‌کردیم. حتی موقع بازگشت به روستا در مسیر هم تمرین می‌کردیم. یک جفت کفش و لباس داشتم و با این تمرینات در شهرستان اول، استان دوم و منطقه‌ای سوم شدم. در المپیاد استعدادهای برتر نیز اول شدم. در رده نوجوانان کشور و جوانان اول شدم و به عنوان بهترین ورزشکار سال انتخاب شدم.
ورودی مسابقات جهانی کلمبیا را کسب کردی؟
کسب کردم اما متاسفانه ویزا نیامد و اعزام نشدم. من سومین رکورد برتر جوانان را در ۸۰۰ متر زدم.
در ماده ۱۵۰۰ هم فعالیت دارید؟
در این ماده هم می‌دوم و حتی قهرمان کشور شدم.
بعد از آن ورودی جوانان آسیا را زدی؟
ورودی را زدم اما این مسابقات هم به خاطر کرونا لغو شد و پس از آن حتی به خاطر کرونا مسابقات صحرانوردی نپال نیز لغو شد.
در رده بزرگسالان خوب ظاهر شدی.
درست است اما یک یا دو سال رکوردهایم جالب نبود. من چهار سال است که حرفه‌ای کار می‌کنم.
الان چند سالت است؟
۲۱ سال دارم و به اندازه کافی بزرگ شدم و به صورت حرفه‌ای کار و کاملا خوب تمرین می‌کنم. از همان ۱۷ سالگی با برادرم در اردوهای اصفهان و شهرهای دیگر شرکت می‌کردیم. هر سه ماه به اردوهای مختلف می‌رفتیم. در این چهار سال هم اوایل دست و بال ما خالی بود و از باشگاه‌ها پول می‌گرفتیم.
مبلغ قراردادت در لیگ دوومیدانی باشگاه‌ها چقدر است؟
آن اوایل ۷۰ میلیون تومان و پس از آن ۱۰۰ میلیون تومان با ذوب آهن بستم. دو سال پیش ۱۷۰ میلیون گرفتم و با نفت تهران هم سال گذشته ۴۶۰ میلیون تومان قرارداد بستم. هر سال خداراشکر این دستمزدها بیشتر می‌شود. با برادرم دستمزدم در باشگاه را خرج تمرینات و ورزش کردیم. در این چند سال به خاطر تمرینات سالی دو بار خانه می‌روم. یعنی در این پنج سال فقط ۱۰ بار خانواده‌ام را دیده‌ام. پس از آن هم اولین مدال تاریخ استان را کسب کردم و سیستان و بلوچستان تاکنون در دوومیدانی مدالی نداشته است. دو مدال در ماده‌های ۱۵۰۰ متر و ۴ در ۴۰۰ متر امدادی در مسابقات داخل سالن آسیا تهران در سال ۲۰۲۴ کسب کردم. پس از آن در تور برنزی دبی در سال گذشته شرکت کردم و در ۸۰۰ متر و ۴ در ۴۰۰ متر امدادی اول شدم. در مسابقات غرب آسیا عراق هم در ۸۰۰ متر دوم و در ۱۵۰۰ متر سوم شدم. امسال نیز در تور برنزی دبی در پیک بدنی نبودم و تمام توانم را برای قهرمانی آسیا کره جنوبی گذاشته بودم. در تور برنزی در ۸۰۰ متر ۱.۴۶ دقیقه ثبت کردم. در جام امام رضا(ع) هم اول شدم.
اولین فردی بودی که به حدنصاب‌های فدراسیون رسیدید.
درست است و مسابقات قهرمانی آسیا اولین تجربه‌ام بود. من قبل از ۸۰۰ متر، در ۱۵۰۰ متر می‌دویدم. در مقدماتی و فینال در کره جنوبی در ۱۵۰۰ متر با کمتر از ۱۶ صدم ثانیه چهارم شدم و می‌توانستم مدال بگیرم اما از روی بی‌تجربگی به مدال نرسیدم. در مقدماتی ۸۰۰ متر هم یک دقیقه و ۴۶ ثانیه و در فینال هم با یک دقیقه و ۴۴ ثانیه دوم شدم.
تجربه اولین حضور با رقبای آسیایی چطور بود؟
یکی از رقبای من ۲۷ و دیگری ۳۰ ساله بود و تجربه بالایی داشتند. آنها در بسیاری از مسابقات شرکت کرده بودند و در بازی‌هایی آسیایی و قهرمانی آسیا قهرمانی را کسب کرده بودند. من ابوبکر قطری هم که سه دوره به المپیک رفت و قهرمان آسیا شد را جا گذاشتم و دوم شد.
شرایط میزبانی کره جنوبی چطور بود؟
خیلی خوب بود اما غذاهای کره‌ای زیاد جالب نبود و کل هفته مرغ کنتاکی خوردم.
حدادی چقدر در کره جنوبی پاداش داد؟
گفته بود که به نفر اول ۱۰۰۰، دوم ۷۰۰ و سوم ۵۰۰ دلار می‌دهد. تاکنون به هیچ دوومیدانی کاری پای سکو جایزه نداده‌اند. واقعا انگیزه ما زیاد شد و اتفاق خوبی بود. همان موقع هم ۷۰۰ دلار را به من داد و گفت که برای این رکوردی که زدم پاداشی برایم در نظر گرفته است. انصافا در این مدت چنین اردویی با این امکانات و شرایط نداشتیم. برنامه اردویی خوبی بود تا در قهرمانی آسیا مدال بگیرم. احسان حدادی کار بزرگی کرد زیرا این شرایط را برای ما فراهم کرد. از همه عوامل فدراسیون تشکر می‌کنم. اگر این شرایط مهیا نمی‌شد، اصلا مدال نمی‌گرفتم.
به یاد دارم برای بازی‌های آسیایی هانگژو هم به حد نصاف فدراسیون نزدیک شده بودی.
کلا ۳۰ صدم ثانیه با ورودی و حد نصاب فدراسیون فاصله داشتم و من را به این بازی‌ها نفرستادند. من یک دقیقه و ۴۹ ثانیه را در ایران ثبت کردم و قهرمان بازی‌های آسیایی با یک دقیقه و ۴۸ ثانیه به مدال طلا رسید. در آن زمان اردویی هم نداشتم حداقل به آن حدنصاب برسم.
از الان در کدام مسابقات می‌خواهی شرکت کنی؟
۲۸ تیر ماه به مسابقات المپیک دانشجویان اعزام می‌شوم. من نفر ۴۶ دنیا هستم و باید این رنکینگ را حفظ کنم تا بتوانم به مسابقات جهانی توکیو در شهریور ماه بروم. ۴۳ صدم با ورودی مستقیم و ۲۳ صدم با رکورد ایران فاصله دارم.