به گزارش ایرنا، از همان روزهای نخست که مهدی طارمی پیراهن اینتر را پوشید، انتقادها مثل سیل به سمت او سرازیر شد. نه‌تنها او بلکه مدیران اینتر هم از این نقدها در امان نماندند؛ نقدهایی با این مضمون که چرا طارمی؟ او در ۳۳ سالگی نمی‌تواند گرهِ کورِ خط حمله را باز کند و کلی از این حرف‌ها که آوار شدند روی سرِ یکی از بهترین مهاجمان فوتبال آسیا.
دروغ است که بگوییم انتقادها روی عملکرد طارمی تأثیر نگذاشت. هفته‌ای نبود که گاتزتا و کوریره دلو اسپورت در نقدِ ستاره تیم ملی ایران قلمی نزنند و گزارشی ننویسند. همین‌ها از روز اول نوشتند طارمی برف میلان را نمی‌بیند و خیلی زود از اینتر می‌رود! نقشِ این گزارش‌ها در افت طارمی کم نبود اما سیمونه اینزاگی هرگز تسلیم نشد.
حمایت سرمربی اینتر از طارمی، گاه و بیگاه او را به ترکیب اصلی رساند. به‌خصوص در مقطعی که مارکوس تورام آسیب دیده بود و یا لائوتارو مارتینز شرایط حضور در زمین را نداشت. حتی برخی از هواداران اینتر که از رسانه‌های بزرگ ایتالیایی تأثیر می‌گرفتند، تصویری از مهدی طارمی در پیراهن تیم ملی ایران و سپس اینترمیلان منتشر کردند و نوشتند: «طارمی در تیم ملی ایران می‌درخشد اما در اینتر یک بازیکن معمولی است!»
گذشت و گذشت تا اینکه به اواخر فصل نزدیک شدیم. بازی برگشت با بارسلونا، روز موعود بود. جایی که باز هم سیمونه اینزاگی، به طارمی پناه برد و او را به زمین فرستاد. دیداری که حکم مرگ و زندگی داشت و می‌توانست رویاهای اینتر را یا محقق کند و یا نقش بر آب.
حالا سکوهای جوزپه مه‌آتزا طور دیگری درباره طارمی فکر می‌کنند. آن‌ها از قضاوت ابتدای فصل خود پشیمانند و این مسأله را بارها به گوش طارمی رسانده‌اند. البته با تشویق‌هایی که برای ستاره تیم ملی در نظر می‌گیرند و نقش آن را در نمایشی که مهدی در زمین ارائه می‌دهد، به وضوح می‌بینند.
مهدی به زمین رفت و از قضا درخشید. پاس او به فراتزی، گل چهارم اینتر را حاصل کرد و پیام‌آور شادی به اردوی نراتزوری بود. طارمی در ۴۹ دقیقه‌ای که در زمین حضور داشت، نمره خوب ۷/۸ را از کارشناسان دریافت کرد تا نشان دهد حتی در بازی‌های سخت هم می‌تواند گره از کارِ اینتر باز کند.
بعد از این پاس گل، دنیا برای مهدی طارمی به شکل دیگری پیش رفت. او برابر تورینو هم ۹۰ دقیقه بازی کرد و نمره خوب ۷/۷ را گرفت. سپس مقابل لاتزیو در سری‌آ فیکس بود و ۵۶ دقیقه در زمین حضور داشت. در آخرین بازی اینتر در فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۴ سری‌آ نیز طارمی رو در روی مدافعان کومو و تیم سسک فابرگاس نمایشی درخشان ارائه داد و با یک پاس گل، نمره ۷/۷ را دریافت کرد.
حالا سکوهای جوزپه مه‌آتزا طور دیگری درباره طارمی فکر می‌کنند. آن‌ها از قضاوت ابتدای فصل خود پشیمانند و این مسأله را بارها به گوش طارمی رسانده‌اند. البته با تشویق‌هایی که برای ستاره تیم ملی در نظر می‌گیرند و نقش آن را در نمایشی که مهدی در زمین ارائه می‌دهد، به وضوح می‌بینند.
همین اتفاق در رسانه‌های ایتالیایی هم رخ داده؛ آن‌ها هم از اخبار گمراه‌کننده خود دست برداشته و دیگر گزارشی درباره پایان همکاری مهدی با اینتر نمی‌نویسند. شاید به این خاطر که طارمی هم برف میلان را دیده و هم آفتاب بهار و تابستان‌اش را.
درخشش طارمی باعث شده تا سیمونه اینزاگی و هواداران اینتر، بعد از پایان رویای قهرمانی در سری‌آ که به ناپولی تعلق گرفت، امیدوار به تماشای نمایشی کم‌نقص از ستاره ایرانی خود در فینال لیگ قهرمانان اروپا باشند. دیداری که در ورزشگاه آلیانس آره‌نا در مونیخ برگزار می‌شود و طارمی می‌تواند گره‌گشا باشد. درست مانند بازی با بارسلونا در نیمه‌نهایی. پس تا ۱۰ خرداد صبر می‌کنیم؛ به امید تماشای عملکردی درخشان از مهاجمی جان‌سخت به نام طارمی.