داغ نیوز

به گزارش "ورزش سه"، این فروپاشی کامل از لحظه شلیک فوق‌العاده دکلان رایس آغاز شد که راه را برای غرق شدن رئال باز کرد. از آن لحظه به بعد، رئال مادرید از زمین بازی محو شد؛ نه روی چمن پاسخی داشت و نه نیمکت تیم توانست کاری کند. این شکست، همه نشانه‌های ضعفی را که تیم هفته‌ها از خود نشان داده بود، تشدید کرد: بدون جرقه، بدون روحیه و بدون فوتبال.

شبی غم‌انگیز و دور از انتظار برای قهرمان اروپا رقم خورد که باور به معجزه‌ای در هشت روز آینده را سخت می‌کند.

البته رئال باید از نیمه اول تشکر کند که فرصتی برای نفس کشیدن داشت. رئال در اروپا احترام خاصی ایجاد می‌کند. هرچند حالش خوب نیست و این در پاس‌کاری‌های آشوب‌زده و پر از خطایش مشخص بود، اما در نیمه اول توانست اوضاع را کنترل کند. آرسنال که در دفاع با تردید شروع کرده بود (هنوز یک دقیقه نگذشته بود که کیویور لیز خورد و امباپه را در موقعیت قرار داد)، برای پیدا کردن راه نفوذ به دروازه حریف زمان برد و در ترکیب‌های نزدیک محوطه جریمه موفق نبود.

رئال در نیمه اول مثل تیمی منسجم و متحد عمل کرد و بازیکنان در فضای کمی جمع می‌شدند تا به هم‌تیمی‌هایشان کمک کنند. با والورده و آلابا در کناره‌ها، رودریگو و بلینگام به‌عنوان هافبک‌های میانی بازی کردند. این تاکتیک در حمله به ضررشان بود، اما به استحکام تیم کمک کرد. لحظات خطرناکی هم بود: کرنری خطرناک از ساکا که سالیبا ناخواسته نزدیک خط دروازه دفع کرد، شوت چرخشی وینیسیوس از داخل محوطه، و بررسی طولانی VAR روی دست طبیعی آسنسیو پس از ضربه مارتینلی.

در لالیگا چنین صحنه‌هایی گاهی پنالتی اعلام شده و گاهی نه، پس نمی‌توان گفت تصمیم پلیتو درست بود یا نه.

نیمه اول رو به پایان بود که آرسنال توانایی‌هایش را نشان داد. با پاس‌های کوتاه، مادرید را در محوطه جریمه خود محبوس کرد و با حرکت ساکا در کناره‌ها خطر ساخت. او سانتر تند و تیزی فرستاد، کورتوا توپ را دفع کرد، اما کسی برای تمام کردن نبود. سپس اودگارد فضا را پیدا کرد و باز هم سانتری تیز فرستاد، ولی باز بدون نتیجه. در آخر، سانتری از میانه زمین با ضربه سر رایس همراه شد که کورتوا دفع کرد، مارتینلی والی زد و باز هم تیبو ناجی شد تا نیمه با تساوی تمام شود.

نیمه دوم با ریتمی کند و بدون ریسک شروع شد. رئال با پاس تند رودیگر به امباپه نزدیک گل بود، اما ضربه او به کنار تور خورد. تا اینکه همه چیز عوض شد. آلابا، ساکا را در میانه زمین متوقف کرد و خطای خوبی به آرسنال داد. رایس، راست‌پا، ضربه آزاد را با پیچشی عالی به گوشه دروازه فرستاد: 1-0.

اوضاع بد به نظر می‌رسید. بازیکنان خط حمله رئال غایب بودند و هر بار که توپ را می‌گرفتند، از دستش می‌دادند. آرسنال بوی خون به مشامش خورد و حمله را شدت داد.

مارتینلی شوت محکمی زد، کورتوا دفع کرد، مرینو توپ را گرفت، آلابا نجات داد، اما باز مرینو شانسش را امتحان کرد و کورتوا باز هم درخشید. در کرنر بعدی، رایس توپ را در محوطه پیدا کرد و بلینگام زیر تیر دروازه نجات داد. اما مادرید به جای واکنش، کوچک‌تر شد. خطای دیگری در نزدیکی محوطه داد و رایس دوباره ضربه‌ای بی‌نقص به گوشه دروازه زد: فوق‌العاده.

فروپاشی قهرمان وحشتناک بود. چهره‌ها همه چیز را نشان می‌داد. آنچلوتی هم کمکی نکرد و تعویض‌ها را دیر انجام داد. لوکاس به جای مودریچ آمد تا والورده به خط میانی برود، اما هنوز جا نیفتاده بود که گل سوم را خوردند. لوئیس-اسکلی با حرکتی عالی در زمین، پاس را به مرینو داد و او با پای چپ، توپ را کنار تیر کاشت.

رئال با ورود فران گارسیا و براهیم (در پنج دقیقه آخر) تلاش کرد، اما بی‌فایده بود. وینیسیوس و رودریگو هر توپی گرفتند، از دست دادند. آرسنال با تشویق هوادارانش و برتری کامل، بازی را تمام کرد. تمام و تمام.

تصور بازگشت رئال در یک هفته بسیار سخت است. این بدترین شب رئال مادرید در سال‌های اخیر بود. خداحافظی (تقریبا قطعی) با لیگ قهرمانان.